over de helft

Hoi allemaal!

Ondertussen zit al meer dan de helft van mijn tijd hier er al weer op.. Ik had het de laatste tijd een beetje druk, dus van schrijven kwam het even niet. Ik ben deze week begonnen in het ziekenhuis en volgende week moet ik ook alle gevraagde documenten inleveren voor de decentrale selectie van de Radboud Universiteit, dat heeft me afgelopen week veel tijd gekost. Hopelijk kom ik er dit jaar wel doorheen. Ik zou niet weten wat ik anders moet gaan studeren of moet doen.. Maarrrrr ben niet alleen daar mee bezig geweest. Ondertussen is er al weer heel veel veranderd. Sinds mijn laatste verslag zijn er al een aantal vrijwilligers naar huis gegaan, maar er zijn er ook weer een aantal bijgekomen. Er is nu wel een Deense invasie aan de gang. We zijn nu met 9 vrijwilligers in Kumasi en 6 daarvan komen uit Denemarken. Naast Twi hoor ik nu dus ook de hele dag Deens om me heen.
Wat ik de afgelopen weken heb gedaan, is een beetje veel om uit te leggen. Mijn laatste week bij het Public Health Project was ongeveer hetzelfde als de weken ervoor. Vorige week zondag ben ik voor het eerst met mijn gastfamilie mee naar de kerk geweest. Echt een kerk was het niet. Het gebouw is nog in de maak, dus ze hielden de dienst in een bouwval waarvan er alleen pas een dak op palen stond. Van de dienst zelf heb ik niet heel veel meegekregen, bijna alles wat er gezegd werd was in Twi, maar gelukkig deden ze wel veel nummers. Het blijft grappig hoe de mensen hier helemaal los gaan in de kerk. Tijdens een van die nummers kwam een vrouw naar voren om te zingen en de hele tijd had ze haar baby nog gewoon op haar rug. Dat is hier blijkbaar wel normaal, want op een aantal scholen zie ik de leraressen ook gewoon voor de klas staan met hun baby op hun rug. Vorige week maandag en dinsdag deden we weer de gezondheidschecks. Maandag was ons beloofd dat we bij een bevalling mochten kijken, maar zo'n belofte is uiteraard een beetje lastig om na te komen. De vrouw was zondag al bevallen, dus konden wij helaas niet kijken. Woensdag was het weer de dag voor de babyclinic. Het is goed dat het vaccineren van baby's hier gratis is, daardoor is het altijd wel lekker druk. Het is alleen een beetje jammer dat wij als vrijwilligers bijna niks kunnen doen. Ik mag en kan geen injecties geven en dus blijft er niks over dan de administratie van het hele gebeuren. Vandaag waren er genoeg verpleegsters die alles opschreven en bijhielden dus ik niet veel meer doen dan kijken. Een van hun had uiteraard haar baby meegenomen, en die mocht ik steeds vasthouden. Ik heb me dus wel vermaakt:). Als ik het mij goed herinner zijn we die donderdag naar een school gegaan om les te geven. doordat de kinderen eigenlijk net iets te jong waren om in het engels les te geven, waren we binnen 10 minuutjes al klaar met de les. Na de les gaan we altijd spelletjes doen met de kinderen. Super leuk! blijkbaar kennen ze hier in Ghana ook zaklopen en stoelendans. Uiteraard moesten wij ook meedoen met alle spelletjes, maarja ik kon niet op tegen de kinderen van de school. Ondanks al mijn jaren ervaring tijdens koninginnendag, wonnen alle kindjes met gemak van me, vooral met het zaklopen ;) Die vrijdag zijn we voor de woundcare naar een schooltje gegaan. De week ervoor hebben we dat voor het eerst gedaan. Woundcare houdt in, dat we wondjes onderzoeken van de kinderen en als het nodig is maken we ze schoon en doen er een verbandje om. Ook controleren we de kinderen op ringworm (schimmelplekjes op het hoofd) en smeren dit in.
Nu moet ik natuurlijk niet vergeten te vertellen hoe ik mijn verjaardag hier heb gevierd. Donderdag de 30ste ben ik met nicole's laptop naar het kantoor van Projects abroad gegaan. Dat is de enige plek waar het internet snel genoeg is om te kunnen skypen. Fijn om iedereen thuis weer even te zien! 's avonds nam Francis (de vader van mijn gastgezin) ons mee naar een Chinees restaurant. Beetje komisch dat ik zelfs in Ghana naar een Chinees ben geweest, maarja Francis wilde er graag heen. Het eten was er best okay, totdat er een naald in het eten zat, zon dikke, die ze gebruiken voor de dieren. Nicole en ik stonden helemaal perplex, maar Francis en Patricia zeiden tegen de ober dat ze de volgende keer voorzichtiger moeten zijn en gingen daarna vrolijk verder met eten. Heel apart! Na het eten hebben we Patricia en andy thuis afgezet en zijn wij verder gegaan naar een soort van nachtclub. We waren al een keer naar een nachtclub geweest, deze was in het Golden tullip hotel hier. Het leek meer op een jaren 80 schurkengrot dan op een nachtclub, maar met de andere vrijwilligers was het wel erg leuk! Deze nachtclub was iets minder jaren 80 en ze hadden er een karaoke bar. Uiteraard moest Francis een nummer voor me aanvragen en uiteindelijk werd 'everything i do' van Bryan Adams voor me gezongen. Ook leuk! Ik heb in ieder geval een hele leuke avond gehad dankzij Francis en Nicole. De ochtend erna was helaas wat minder leuk en veel te vroeg, maarja de avond was het wel waard!