Over de helft 2

Oke, ik moest even stoppen met schrijven omdat de stroom was uitgevallen en de laptop bijna leeg was.. De stroom valt hier wel vaker uit. Vorige week hebben we meer dan 3 dagen zonder stroom gezeten. Op zich geen echte ramp, aangezien er op gas gekookt wordt, maar het is wel heel irritant. In het donker douchen gaat een beetje lastig en we konden dus 's nachts geen ventilatoren aanzetten, waardoor het veel warmer was dan normaal. Gelukkig doet de stroom het nu wel weer!
Het weekend na mijn verjaardag zijn we met alle vrijwilligers weer naar Cape coast geweest. Super leuk! Dit keer was ik mijn bikini niet vergeten dus kon ik nu wel een poging wagen om in de zee te zwemmen. De golven waren alleen flink hoog en sterk, dus echt zwemmen was het niet. Ook zijn we naar een kasteel geweest. Blijkbaar was dat tot in de 19e eeuw in gebruik als slavenfort.. Best interessant om wat dingen te zien van de geschiedenis van Ghana. Ik heb in dat weekend ook weer genoeg 'westers eten' op dus kan er weer tegenaan tot ik 1 maart terug kom. Heb in een weekend pizza, pannekoeken, friet en een hamburger dus dat is wel weer even genoeg.
Zoals ik al eerder heb gezegd, ben ik deze week in het ziekenhuis begonnen. Gelukkig doe ik donderdags en vrijdags nog wel met de andere vrijwilligers mee met de outreach. Het was wel even wennen in het ziekenhuis! Het is er zoooooo ontzettend anders dan hier. Niet alleen zijn de middelen om mensen te helpen heel erg beperkt, ook de kennis die ze hier hebben ligt naar mijn mening ver onder de maat, zeker van de verpleegsters. De verpleegsters doen precies wat de dokter zegt en als ik vraag waarom, dan kunnen ze dat meestal niet beantwoorden. De meeste weten helemaal niet wat er met de patient aan de hand is.. Toen ik met een dokter meeliep toen hij zijn ronde maakte over de mannenafdeling schrok ik wel. De dokter stelde een aantal hele simpele vragen aan de verpleegsters, zoals wat de normaalwaarden van het bloedsuiker gehalte zijn en waarom een diabetes patient gewicht verliest, en zelfs dit konden ze niet beantwoorden. Ook zie ik constant dat ze bijvoorbeeld het bloedsuikergehalte meten en dan niet eens handschoenen aan hebben, terwijl je toch direct met bloed werkt.. Ook zijn er wel meer dingen die in een ziekenhuis in Nederland absoluut niet kunnen. Toch is het werken er best moeilijk. Het is jammer dat ik te weinig van geneeskunde weet, want nu begrijp ik veel termen die ze gebruiken niet en leer ik er minder van. Ook is het vaak erg lastig, omdat iedereen in twi praat, pas als ik aan iemand vraag om het te vertalen, krijg ik een uitleg. Gelukkig krijg ik wel koele dingen te zien en als het goed is gaat mijn supervisor met de mensen waarmee ik samenwerk praten om meer engels te praten waar ik bij ben. Ze gaat haar best doen voor mij zodat ik bij een operatie mag zijn, maar een bevalling was zeker mogelijk, dus ik ben benieuwd!
Ondanks dat sommige dingen een beetje lastig zijn, krijg ik wel hele koele dingen te zien, die ik in Nederland nooit zomaar zou kunnen meemaken.
Heb iedereen hopelijk zo weer genoeg op de hoogte gebracht, dus ga nu even genieten van de zon!
Ciao!